مانده های عادی

هنگام نگاه کردن به یک حساب کاربری در دفترچه عمومی ، موارد زیر تعادل بدهی یا اعتباری است که به طور معمول در حساب پیدا می کنید:

درآمد و سود معمولاً اعتبار می یابد

درآمدها و سودها در حساب هایی مانند فروش ، درآمد خدمات ، درآمد بهره (یا درآمد بهره) و به دست آوردن فروش دارایی ثبت می شود. این حساب ها به طور معمول دارای مانده های اعتباری هستند که با ورود به اعتبار افزایش می یابد. در یک حساب کاربری ، مانده های آنها در سمت راست قرار خواهد گرفت.

استثنائات این قانون بازده فروش حساب ها ، کمک هزینه های فروش و تخفیف فروش است - این حساب ها به دلیل کاهش فروش ، مانده های بدهی دارند. حساب هایی با مانده هایی که بر خلاف مانده عادی هستند ، حساب های Contra نامیده می شوند. از این رو ، حساب های درآمد کنتراسیون دارای مانده های بدهی خواهد بود.

بیایید با فرض اینکه شرکت شما یک سرویس انجام داده است ، حساب های درآمد را نشان دهیم و بلافاصله مبلغ 50 دلار برای این سرویس پرداخت شد. بدهی ها و اعتبارات در قالب ژورنال عمومی زیر ارائه شده است:

هر زمان پول نقد دریافت شود ، پول نقد حساب دارایی بدهی می شود و نیاز به اعتبار دیگری دارد. از آنجا که این سرویس همزمان با دریافت پول نقد انجام شد ، درآمد خدمات حساب درآمد اعتبار می یابد ، بنابراین مانده حساب آن را افزایش می دهد.

بیایید نشان دهیم که چگونه در هنگام انجام یک شرکت با اعتبار ، درآمدها ثبت می شود (یعنی شرکت به مشتری اجازه می دهد تا در تاریخ بعدی ، مانند 30 روز از تاریخ فاکتور ، خدمات را پرداخت کند). در زمان انجام این سرویس ، درآمدها درآمدها در نظر گرفته شده است و آنها در درآمدهای خدمات حساب درآمد با اعتبار ثبت می شوند. با این حال ، حساب دیگر درگیر ، از زمان دریافت پول نقد نمی تواند پول نقد باشد. حساب مورد نیاز حساب دارایی حساب دریافتنی است. با فرض میزان خدمات انجام شده 400 دلار ، ورود به شکل ژورنال عمومی:

حساب های دریافتنی یک حساب دارایی است و با بدهی افزایش می یابد. درآمد خدمات با اعتبار افزایش می یابد.

هزینه ها و ضررها معمولاً پرداخت می شود

هزینه ها به طور معمول دارای مانده های بدهی هستند که با ورود بدهی افزایش می یابد. از آنجا که معمولاً هزینه ها در حال افزایش است ، فکر کنید وقتی هزینه ها متحمل می شوند "بدهی".(ما فقط هزینه های خود را برای کاهش آنها ، تنظیم آنها یا بستن حساب های هزینه اعتبار می دهیم.) نمونه هایی از حساب های هزینه شامل هزینه حقوق ، هزینه دستمزد ، هزینه اجاره ، هزینه های تأمین و هزینه بهره است. در یک حساب کاربری ، مانده های آنها در سمت چپ قرار خواهد گرفت.

برای نشان دادن هزینه ، فرض کنیم که در تاریخ 1 ژوئن شرکت شما برای اجاره ژوئن 800 دلار به صاحبخانه پرداخت کرده است. بدهی ها و اعتبارات در ورودی ژورنال زیر نشان داده شده است:

از آنجا که پول نقد پرداخت شده است ، پول نقد حساب دارایی اعتبار داده می شود و حساب دیگری نیز باید بدهی شود. از آنجا که پرداخت اجاره در دوره فعلی (ماه ژوئن) استفاده می شود ، هزینه ای در نظر گرفته می شود و هزینه اجاره نیز بدهی می شود. اگر این پرداخت در تاریخ 1 ژوئن برای یک ماه آینده انجام شود (به عنوان مثال ، ژوئیه) بدهی به اجاره پیش پرداخت حساب دارایی می رود.

به عنوان نمونه دوم هزینه ، بیایید فرض کنیم که کارمندان پرداخت شده ساعتی شما هفته گذشته در سال کار می کنند اما تا هفته اول سال آینده پرداخت نمی شود. در پایان سال ، این شرکت برای ثبت مبلغ کارمندان به دست آمده اما پرداخت نشده است. با فرض اینکه کارمندان در آخرین هفته سال 1900 دلار درآمد کسب کرده اند ، ورود به شکل ژورنال عمومی است:

همانطور که قبلاً نیز اشاره شد ، هزینه ها تقریباً همیشه بدهکار است ، بنابراین ما هزینه دستمزد را بدهیم و مانده حساب آن را افزایش می دهیم. از آنجا که شرکت شما هنوز کارمندان خود را پرداخت نکرده است ، حساب نقدی اعتبار ندارد ، در عوض ، اعتبار در دستمزد حساب مسئولیت قابل پرداخت ثبت می شود. اعتبار به یک حساب مسئولیت ، مانده اعتبار آن را افزایش می دهد.

برای کمک به شما در راحت تر با بدهی ها و اعتبار در حسابداری و حسابداری ، نکته زیر را به خاطر بسپارید:

در اینجا یک نکته وجود دارد

برای افزایش حساب هزینه ، حساب را بدهی.

حساب های دائمی و موقت

دارایی ، مسئولیت و بیشتر حساب های سهام مالک/سهامدار به حساب های دائمی (یا حساب های واقعی) گفته می شود. حساب های دائمی در پایان سال حسابداری بسته نمی شوند. مانده های آنها به طور خودکار به سال حسابداری بعدی منتقل می شود.

حساب‌های موقت (یا حساب‌های اسمی) شامل تمام حساب‌های درآمد، حساب‌های هزینه، حساب برداشت مالک و حساب خلاصه درآمد است. به طور کلی، موجودی حساب های موقت در طول سال حسابداری افزایش می یابد. در پایان سال حسابداری، مانده ها به حساب سرمایه مالک یا به حساب سود انباشته یک شرکت منتقل می شود.

از آنجایی که موجودی حساب‌های موقت در پایان سال حسابداری به خارج از حساب‌های مربوطه منتقل می‌شود، هر حساب موقت با شروع سال حسابداری بعدی، موجودی صفر خواهد داشت. این بدان معناست که سال حسابداری جدید بدون مبالغ درآمد، بدون مبالغ هزینه و هیچ مبلغی در حساب برداشت شروع می شود.

با داشتن حساب های درآمدی زیاد و تعداد زیادی حساب هزینه، یک شرکت می تواند اطلاعات دقیق درآمدها و هزینه ها را در طول سال گزارش کند.